23-12-2009 Newcastle-IJmuiden

Last day. Rivir Tyne vanaf de voorkant van de Ferry

22-12-2009 Holy Island

De week in Berwick was eigenlijk best wel contrasterend met wat ik daarvoor al die tijd gedaan had. Opeens keek ik weer televisie en sliep ik in een normaal bed en at ik geroosterd brood met roosmarijn kruiden erop. Een en al luxe en gezelligheid! Echt geweldige dagen evenals het weer.

Lindisfarne Castle met rechts in de verte Bamburgh Castle.

Lekker koud en droog. Zo af en toe een sneeuw buitje die het landschap wit wist te maken. Zo ook Holy island. Dit schiereiland met het dorpje Lindisfarne erop is alleen te bereiken met laag water. Als je te laat bent met het verlaten zul in ieder geval op het eiland moeten overnachten. Het gave is wanneer je het vaste land verlaat. Je rijd plotseling in een soort zandvlakte en de weg is ook nog eens gelijk aan deze vlakte waardoor je echt een kick krijgt. Als snel kom je in de duinen en even later in het dorpje. Van hieruit kun je lopend naar het Lindisfarne Castle en de zeer bijzondere omgekeerde halve boten. Deze worden gebuikt als opslag schuurtjes van de lokale vissers.

Tja en wat moet je nou met het gevoel dat dit je laatste doedag is van de trip? Het is onbeschrijfelijk moet ik zeggen. De gedachte werd in ieder geval gevoed met het idee dat David mij wist te geven. Hij zei dat iedereen die in Berwick komt er nooit meer weg kan. Het is gewoon niet mogelijk. Ferry, kijk maar eens om je heen in de pub allemaal vreemde en ontzettend gave mensen. Ooit kwamen zij net als jij naar Berwick en konden het niet verlaten.

Tjonge en nu zit ik toch echt weer in Nederland met het gevoel was ik maar in Berwick gebleven;)
Maar dat geld natuurlijk voor heel het land. Tsjonge wat was het een gave ervaring. Een gevoel van onvergetelijkheid heerst.

19-12-2009 The Barrels

Bamburgh Castle

Het is dan ook wel ongelooflijk dat ik op Skye iemand ontmoete die me er op wees dat als ik naar Berwick zou gaan op zijn minst een bezoek zou moeten brengen aan the Barrels. Tja ok schrijf maar op voor me als je wilt zij ik toen. Het briefje had ik nog altijd bij me toen ik in Berwick aankwam. Wat ik nou niet echt verwachte was dat toen ik bij Jill en David aan kwam dat zij deze pub maar al te goed kende! Sterker nog het was hun favoriete pub! En nog beter is de afstand namelijk nog geen 100 m. Je zou zelfs nog wel kruipend terug kunnen keren. Cool dus daar gaan we wel een keertje naartoe? Er waren nog 2 daglicht uren over van de dag dus besloot ik Berwick te bezichtigen vanaf de stadsmuur. Hierna moest dan ook de Barrels door mij ontdekt gaan worden. Een gezellige kennismaking volgde! Again massive waves
Het mooie aan de pub is bijvoorbeeld dat ze altijd 5 echte Engelse bieren hebben die regelmatig worden vervangen door andere lokale bieren. Niet alleen de mix van de bieren maakt het special maar ook de mix van de mensen die er komen maakt het tot een zeer levendige plek!

16-12-2009 Berwick Upon Tweed

Op de stadmuur.
Berwick Upon Tweed stond al enige tijd in de planning. Hier wonen de mensen die ik eerder ontmoet had tijdens me verblijf in de Swaledale. In de middag viel ik dan eindelijk hun winkel binnen. Genaamd de Market Shop & Sally Port Gallary. Een fantastisch winkeltje in een fantastisch oude straat net buiten de main winkel straat. Hun woning bevond zich boven de winkel waar je art, art supplies, koffiebonen, organic food, kaarten, enz enz enz. kunt kopen. Ongelooflijk veel leuke dingetjes ondergebracht in een pand dat dateert ergens uit 1600.
The old Bridge(1620) en the Royal Tweed Bridge(1920) naast elkaar met ook een contrasterende bouwstijl.
Berwick Upon Tweed is dan ook een wel stadje met een zeer oude geschiedenis. Het ligt aan de Rivir Tweed en deze is in feite de grens tussen Schotland en Engeland. Vanaf 1200 is Berwick verschillende keren in handen geweest van Schotland en dan weer van Engeland. In 1500 besloten de Engelsen een echte stenen stadsmuur te bouwen. Deze dikke muren van wel meer van 10 meter dik met op de hoeken van de stad ruimte voor zwaar geschut als kanonnen moest de stad de vijand buiten houden. Nu is de stadsmuur nog steeds intact en kun je het helemaal te voet afleggen. Uitzicht vanaf de muur op de stad en de Noordzee zijn altijd aanwezig en deze maken het tot een bijzondere ervaring.Lighthouse.
Tja wat doe je als mensen tegen je zeggen je mag zolang blijven als je wilt? Hehe in ieder geval een aantal dagen. Ik had immers nog maar 7 dagen over voordat de Ferry me thuis zou brengen. Het verblijf voelde vanaf het begin al ontzettend prettig en we deden iedere dag een tripje naar een aantal mooie plekken in de omgeving.Massive waves.

15-12-2009 Dunbar

Na Edinburgh was ik naar Dunbar gereden. Zomaar op de kaart uitgekozen. Het bleek een super gezellig dorpje te zijn waar ik de avond doorbracht in een pub vol met voetbal fanaten. De wedstrijd op tv werd gewonnen en de sfeer was luidruchtig! Niet slecht voor in deze tijd van het jaar. De nacht aan de kust doorgebracht. De volgende morgen bleek het bruggetje wel ergens naar toe te lijden. Met laag water zorgt deze voor de verbinding met het strand. Met hoog water lijd hij je nergens naartoe en hij wordt dan ook de bridge to nowwhere genoemd. Rechts in beeld ligt Isle of May.

14-12-2009 Driving to Edinburgh

Loch Ness

Forth Bridge, railway bridge near Edinburgh

Edinburgh

13-12-2009 Mountain Quiran

Mountain Cul Mor

Ik wilde graag nog wat hogerop in de Higlands gaan kijken dus ben ik wat gaan cruisen richting Sutherland. Een gebied boven Ullapool. Een mooie stadje met de meeste voorzieningen voor de streek. Ik eindigde bij de mountain Quinag. Een mooie vrij kleine berg formatie die ik de volgende dag zou gaan beklimmen! Ik hoopte heel erg op het zelfde weer type zoals als de dag ervoor.(foto Cul Mor)
Tijdens de klim sloeg het weer wat om en keek ik op de top naar een witte langzaam voorbijgaande wolk. Slechts enkele secondes heb ik de view naar de kust kunnen aanschouwen en zo tussen de mist door is dat toch ook zeker wel de moeite waard!
Op een ogenblik keek een Alpensneeuwhoen statig naar de zelfde onzichtbare wereld als mij. De zon warmde ons nog een beetje op en de blauwe hemel schemerde een beetje door aan de bovenzijde van de voorbijtrekkende lage wolk. Na deze fijne wandeling was er nog tijd over om een stuk te rijden. Het begin van de terugreis als het ware!

Het vlotte filmpje geeft een steeds witter wordend landschap weer(rijp). Ik geraakte dan ook steeds verder landinwaarts. Een aantal miles verder werd het zelfs helemaal wit en moest ik wel stoppen. De volgende ochtend zou de nieuwe witte dag aanwezig zijn. 3 dubbeldik inpakt aan Rivir Oykel tegen de kou begon de nachtrust. Tot mijn verbazing werd ik om 4 uur wakker wegens oververhitting! Het weer bleek omgeslagen te zijn naar een wat zachtaardiger type. Al het witte was gone! Tja en in de ochtend vervolgde de reis zich verder naar het zuiden. Zelfs tot en onder de Forth Brigde nabij Edinburgh.

10-12-2009 Bothy at Uags

Op Harris had iemand mij verteld over een Bothy at Uags. Een klein verlaten gehuchtje op Applecross(Highlands). Een bothy is een gebouwtje dat is opengesteld als een overnachtingsplek. In Schotland en noord-Engeland zijn er zo'n 90 te vinden in de middle of now-where ze zijn dus heel erg geschikt voor het plannen van meerdaagse wandelingen! De gebouwtjes kunnen oude huisjes geweest zijn, boeren schuur, maar soms ook een voormalig berg hostel overgnomen door de MBA. http://www.mountainbothies.org.uk/. Applecross lag op de route en op een mooie dag ben ik de wandeling van ongeveer 2 uur gestart naar de bothy. Ik zou na aankomst nog genoeg tijd hebben om wat brandhout te zoeken in het bos of driftwood voor de avond zou vallen. Een rugzak met slaapzak, eten en de camera gingen mee. Een gevoel van een uitdagend begin van alweer een beetje het einde van de trip, want ja deze gaat ook niet heel lang meer duren;). Het huisje staat echt op een ongelooflijk mooi plek. Pal aan het water en een uitzicht over een groot deel van Isle of Skye. Bijvoorbeeld de Skye brigde en 'The Storr' boven de Oldman of Storr die ik toen de eerste keer op Skye had beklommen waren zichtbaar!
Ik kon helaas geen driftwood vinden en het dode eikenhout dat ik kon vinden in het bos was nou ook niet echt geschikt, maargoed het vuurtje was net genoeg voor wat heet water met noodles haha. De darkness was alweer een tijdje aanwezig en een geweldige ervaring volgde. In me eentje een paar miles van de bewoonde wereld af de nacht doorbrengen in een muffig huisje met alle piep en kraak geluidjes included. View from Applecross village to Skye

08-12-2009 Translate in English

It is possible to translate the blog in English! The little screen shots explains how you can translate it! Some translations are very very incorrect, but also funny.

06-12-2009 Elgol, Skye

View to the Cuillin Hills

Een bezoek aan Elgol is amper te vermijden als je de weet wat voor view daar te zien is. Het is dan ook helaas een van de meest bezochte plekken waar mensen speciaal voor de fotografie op af komen. In de zomer doe je er dan ook een uur over om van de 'grote' weg naar dit dorpje te komen wat nu maar 20 minuten is!

01-12-2009 West Lewis

De Calanais Stone Circles.

Ook Lewis heb ik bezocht. Dit gebied is veel vlakker, maar daardoor ook wel weer indrukwekkend. De vergezichten naar de bergen van Harris bijvoorbeeld;). Een onzettend ruige west kust door de hoge kliffen met hier en daar een stukje strand er tussen.

Pink Coloured Stone Near Uig Sands

29-11-2009 Gleann Uladail(Glen Ulladale)

Deze dag begon met een compleet ander beeld als ik verwacht had. Het was in de nacht best wel koud geworden, maar dat deze nacht alle bergtoppen hun eerste laagje sneeuw zouden krijgen was een enorme verassing! Zo en wat was het koud. De flinke wind maakte het zo'n -4. De nacht was opgeheven en het eerste daglicht was aanwezig toen ik de wandeling startte. Ook de laatste hagelbuien verdwenen en het zag er naar uit dat het een goede wandeldag zou worden. De route had een ranger van de North Harris Trust op m'n kaart getekend en deze zou lopen naar een van de grootste overhangende rots partij(moutain Ulladale) in Europa die slechts maar een paar mensen hebben beklommen. De panorama is genomen naar het noorden waar het vlakkere Isle of Lewis zich bevind. Verder is er geen enkele boer die zo ver van de weg af zijn schapen laat lopen waardoor je alleen maar de herten voor je uit ziet springen, ook een dode forel van zo'n 60 cm dook plots op en de terug weg via het naast liggende dal (Gleann Mhiabhaig) was begonnen. Een gave wandeling van uiteindelijk toch wel +/- 24 km.

Wat wel gaaf is dat een aantal wandelpaden op dit eiland vroeger echt de enige verbindingen waren tussen bepaalde gebieden. Vandaag der dag wordt er zelfs nog vrijwillig door mensen gewerkt om deze waardevolle paden in goede conditie te houden.

24-11-2009 South Harris

Af en toe maak ik eens een kort filmpje tijdens het rijden. Op dit filmpje met muziekje zie je het mysterieuze landschap wat eigenlijk op heel South Harris te zien is. Een gebied dat alleen maar uit rots bestaat afgewisseld door honderden mini meertjes en stroompjes. Daar weer tussen bevind zich de enorme hoeveelheid 'peat'.

View to Skye

De geschiedenis van het menselijke bestaan op dit eiland is zeer fascinerend. Heel veel kan ik er niet over vertellen, maar op een gegeven moment zijn de mensen die toen der tijd eigenlijk alleen maar aan de west kant woonden ook aan de oostkant zich gaan vestigen. Een aantal kleine gehuchtjes onstonden. Er bracht zich in ieder geval een probleem met zich mee en dat was dat als er iemand overleed deze niet begraven konden worden, omdat daar de bodem simpelweg niet geschikt voor was(steen). Een heel dorp was zo'n beetje nodig om de kist over een 3,5 mile lang pad (Lickisto-Luskentyre beach) van oost naar west te transporteren. Zo'n pad werd de Coffin route genoemd(kist route).

De oorspronkelijke taal in Schotland en Ierland is Gaelic. Door conflicten in cultuur verschillen tussen engeland en Schotland is deze taal grotendeels door de eeuwen verdwenen. Alleen op de Outer Hebrides (Barra, Uist, Harris & Lewis) wordt het nog gesproken. De aanduidingen zoals de plaats namen worden aangegeven met eerst de Gealic name en daaronder de engelse naam.

Lazy patato beds: het kweken van groente gebeurden op de zogeheten lazy beds. Een stuk vruchtbare grond zodanig bewerkt dat er een golvend landschap ontstaat waarin het water langer in vast gehouden kon worden.

21-11-2009 Scarista Bay

Na de zonopgang in Rhodel aan de oostkant van South Harris was ik naar het dorpje Northton gegaan dat pal aan het begin van Scarista bay ligt. Een overweldigend stuk gebied met natuurlijk het strand en de duinen, maar ook weiland dat een soort overloopt in een kwelder landschap van zand. Vanaf de mountain Ceapabhal(365m) die een stuk de zee in ligt als het ware is er een enorm uitzicht over de 'Sound of Harris' (het zeegebied tussen South Harris en North Uist. De view naar het gebergte van North Harris is al helemaal indrukwekkend(op de foto niet zo goed zichtbaar door de plaatselijke regenbui;)

16-11-2009 Harris & Lewis

Inmiddels ben ik bijna 3 weken op Harris & Lewis geweest. Toen ik op het eiland kwam was het weer wennen aan de omgeving en duurde het even voordat ik me een beetje thuis voelde. Toch is en blijft “ de wandeling” die een hele dag in beslag neemt de beste manier om het landschap tot je door te laten dringen en na 3 dagen ofzo begon de ontdekking pas echt goed te lopen. Indrukwekkende wandelingen, spectaculaire licht omstandigheden, ontmoetingen met mensen etc. Huisinis

November is waarschijnlijk nou niet echt de beste maand om hier te zijn, omdat het gewoon ontzettend veel regent. Zoals bekent zorgt de warme golfstroom(4 graden) voor die vele regenbuien, maar ook dat het op de eilanden later pas kouder wordt als bij voorbeeld in Highlands. Halverwege december is er meer kans op een paar flinke koude weken en dus ook een drogere periode.
Harris is waarschijnlijk het meest interessante stuk van dit relatief grote eiland. Het bevat vrij hoge bergen(max.799m), stranden met duinen gelegen tussen rots partijen, geen bomen, alleen maar steen met daartussen of er op ontzettend veel 'peat'. Peat is turf. Je ziet het overal om je heen en in Lewis zelfs tot en met de horizon en de lokale bevolking gebruikt het nog steeds als brandstof voor de openhaard. Lewis

Wat vooral opmerkelijk is is dat het zee water hier zo helder is dat het een fantastische blauwe kleur krijgt. Telkens als je naar de zee kijkt verbaast het je. Een blijvend effect en soms blijf ik dan ook gewoon een tijd lang stil staan. De ruige rotsen waar deze mooie zee op stukslaat tijdens dagen met geweldig harde wind zijn ook blijvend fascinerend. Het meeste gesteente is 'Gneis' dat zo'n 3000 miljoen jaar geleden is gaan ontstaan. Dit gesteente is dan ook zo hard dat door het stuk slaan van de golven amper erosie plaatsvindt en er dus ook geen zand ontstaat. De stranden hier bestaan uit kapotte schelpen vandaar de lichte kleur! Zeer fascinerend dus.

30-11-2009 Luskentyre Beach

De blog is even met vakantie, maar hier is alvast een afbeelding van Luskentyre Beach, South Harris.

15-11-2009 Nabij The Quiraing

Deze dag zou de ochtend goed zijn. Ik had intussen al aardig wat moed verzameld dus ik moest wel op pad! De lucht boven me was clear, maar waar de zon zou opkomen waren enorme wolken! Tijdens de wandeling naar de Quiraing vond ik weer een pad dat bovenlangs over de soort kliffen zou lopen. Wat een fantastische view! Werkelijk kwam de regen weer opzetten. Zelfs deze foto is in de regen genomen. De zon kwam deze dag denk ik hoogstens 15 minuten even door en daar heb ik van kunnen genieten! Yeah!

13-11-2009 Slipway

Na wat in internet in Portree met buiten de regen naar “slipway” gegaan. Een soort klein baaitje waar ik plots zin kreeg om te vissen. Er was toevallig nog een vissertje aanwezig. Hij had wel wat meer succes als mij en gaf me toen het donker werd een aantal Pollocks! Deze gingen nog geen half uur later de koekepan in! Hij had het voorgedaan hoe je ze moest slachten, maar de volgende keer zal ik het zelf hopelijk kunnen voltooien. Het bakken ja ook dat ging misschien niet op de juiste manier, maar met was basilicum erover heen waren de stukken vis super lekker. De nacht in het baaitje doorgebracht! Met uitzicht op De Highlands op het vaste land.

12-11-2009 The Old Man of Storr

Als je je ergens thuis willen voelen moet je vooral van de weg af en over de beschikbare wandelpaden het gebied gaan verkennen. Voor de The Old Man of Storr was dit niet zo moeilijk. Het is een van de attracties van Skye als het ware. Ook dit uitgekoude voetpad hiernaar toe was nog niet genoeg om weg te zijn van waar menig mens snel even langs komt draven en later weer zal verdwijnen. Wat me verbaasde was dat er ook zo ontzettend weinig wandelpaden op de nogal goed gedetailleerde kaarten waren aangegeven. Alleen het uitgekoude pad stond er op. Dit is dus ook een zichtbaar verschil tussen Schotland en Engeland waar je omkomt van de wandelpaden. Er zijn in Schotland zeker ook wel paden, maar die moet je zelf zoeken. Je vind ze wel snel hoor, maar niet op je kaart.

The Old man of Storr, daarachter de Cuillin Hills in het zuiden van Skye.

Je loopt en hoopt dat het pad ergens heen zal lopen en het brengt je vervolgens heen naar waar je op zoek was. De Storr(de top boven The Old Man of Storr) bleek gemakkelijker te bereiken dan ik dacht(719m). En wat een adrenaline! Steenarend en Zeerarend in een beeld. Het geluid van een stuk rotsblok dat in het dal kletterde. De harde wind die je hogerop het beste voelt en op de top een plateau van gras waar je je in je verbeelding van alles mee zou kunnen doen.
Maar ongetwijfeld zullen deze paden die er in de loop der jaren zijn ontstaan wel ergens in een wandelgids beschreven staan. Na deze wandeling voelde ik me gelukkig al een stuk meer thuis op Skye!

11-11-2009 Eilean Donan Castle - Isle of Skye

De nacht was helder geworden en zorgde ook voor een zeer heldere ochtend. Het duurde wel even voordat het licht over de bergen heen was gekomen en op het kasteel terecht kwam. Het was dan ook allang geen first light meer maar deze panorama genomen vanaf waar iedereen zijn foto neemt vind ik toch wel gaaf.

Na het kasteel verder gereden naar Kyle of Lochalsh. Hier staat de “Skye Bridge” Massive om te zien, maar je bent er immers wel zo overheen. Na twijfels over eerst naar Elgol in het zuiden of the “Storr” in het noorden maar naar de Storr gegaan. Onderweg nog een lifter meegenomen. Een jonge gast genaamd Tom en als hobby platen draaien. Hij luisterde zelfs breakcore. Hij had net een nieuwe soundsystem in zijn huisje zei die en die moest ik maar even gaan bekijken. Hehe lache en na een kopje koffie verder gaan touren. Best wel een grappige gebeurtenis eigenlijk. Een overnachting onderaan de Storr was zeker mogelijk en bracht wat rust, want na zoveel fantastisch getoured te hebben is het moeilijk om je weer ergens thuis te voelen. De plek waar je net een beetje aan gewend was heb je eenmaal al verlaten en dan begint het weer op nieuw. Positief gezien heet het natuurlijk gewoon “New place to Explore!”

Schotland heeft eigenlijk ontzettend weinig wegen. De wegen die er zijn zijn ook zo'n beetje de hoofdwegen. Iedereen rijd er flink op door en jij kan niet achterblijven. Een beetje snelheid tijdens het touren kan geen kwaad, maar de locals laten passeren is noodzakelijk. Omdat er zo weinig wegen zijn en omdat alles zo snel gaat krijg je niet altijd een goed beeld van het landschap. Je rijd als het ware het liefelijke voorbij en het zicht reikt alleen maar naar de ruige bergtoppen die in zonsopgang over een loch gezien er natuurlijk wel fantastisch uit zien.

10-11-2009 Glen Coe - Eilean Donan Castle

Nog een klein stukje over Glen Coe:
Glen Coe is een van de meest spectaculaire gebieden om te zien in Schotland. Ruige bergtoppen, watervallen, riviertjes en nabij Glen Coe een immense vlakte als het ware met meertjes(Rannoch Moor). Glen Coe is ook bekend door de “Clan MacDonald" (een clan is een kleine gemeenschap). In 1691 vond er in Glen Coe een bloedbad plaats(Massacre of Glencoe). De leider van de clan(Maclain) schijnt een bepaalde deadline over een belofte voor 1692 niet nagekomen te hebben. Deze eis was afkomstig van Koning William III die later 100 soldaten naar Glen Coe stuurde om te kijken wat er aan de hand was. De soldaten werden met een warm welkom ontvangen door de Clan MacDonald, maar na verloop van tijd kregen ze de order om heel de clan onder de leeftijd van 70 te vermoorden. Een deel ervan vluchten de bergen in en overleed door de barre winterse omtandigheden.

Ik had ook nog een filmpje tijdens het rijden in Glen Coe gemaakt, maar het bestand is helaas te groot voor deze site.

Deze dag 10-11-2009 naar Fort William gereden. Wat wel tof was was dat ik van de camping "red squirrel" waar ik de eerste dag in Glen Coe een nachtje gestaan had een gratis douche mocht nemen! In Fort William de gasfles gedaan. Gek genoeg hoefde ik mijn oude niet in te leveren en kon ik de nieuwe voor de gewone prijs(zonder borg en toestanden) meenemen. Wel moest er een andere aansluiting bij mee genomen worden. Natuurlijk.. maar in ieder geval heb ik nu nog het beetje van mijn oude en de nieuwe! Waarschijnlijk genoeg zeker nu ik het kacheltje meer gaat gebruiken.

Besloten in een keer door te knallen naar Isle of Sky. De eindbestemming zou het Eilean Donan Castle worden een aantal miles voor de "Sky Bridge".

Ok 70 miles. In the late afternoon, sunset all the time, mountains everywhere, only Red Deers along the road, mile after mile!

09-11-2009 Loch Tulla

De vorige dag in de avond naar Loch Tulla gereden. Ook deze nacht zou een zeer heldere nacht worden! In de ochtend keek ik weer uit het raam en de thermometer. Wel 8 graden onder nul, maar des te avontuurlijker om eruit te gaan en een volledig berijpt landschap te bekijken.

Op een ogenblik verscheen er ook nog een otter uit het water! Wat een ochtend!