De week in Berwick was eigenlijk best wel contrasterend met wat ik daarvoor al die tijd gedaan had. Opeens keek ik weer televisie en sliep ik in een normaal bed en at ik geroosterd brood met roosmarijn kruiden erop. Een en al luxe en gezelligheid! Echt geweldige dagen evenals het weer. 
Lindisfarne Castle met rechts in de verte Bamburgh Castle.Lekker koud en droog. Zo af en toe een sneeuw buitje die het landschap wit wist te maken. Zo ook Holy island. Dit schiereiland met het dorpje Lindisfarne erop is alleen te bereiken met laag water. Als je te laat bent met het verlaten zul in ieder geval op het eiland moeten overnachten. Het gave is wanneer je het vaste land verlaat. Je rijd plotseling in een soort zandvlakte en de weg is ook nog eens gelijk aan deze vlakte waardoor je echt een kick krijgt. Als snel kom je in de duinen en even later in het dorpje. Van hieruit kun je lopend naar het Lindisfarne Castle en de zeer bijzondere omgekeerde halve boten. Deze worden gebuikt als opslag schuurtjes van de lokale vissers.
Tja en wat moet je nou met het gevoel dat dit je laatste doedag is van de trip? Het is onbeschrijfelijk moet ik zeggen. De gedachte werd in ieder geval gevoed met het idee dat David mij wist te geven. Hij zei dat iedereen die in Berwick komt er nooit meer weg kan. Het is gewoon niet mogelijk. Ferry, kijk maar eens om je heen in de pub allemaal vreemde en ontzettend gave mensen. Ooit kwamen zij net als jij naar Berwick en konden het niet verlaten.Tjonge en nu zit ik toch echt weer in Nederland met het gevoel was ik maar in Berwick gebleven;)
Maar dat geld natuurlijk voor heel het land. Tsjonge wat was het een gave ervaring. Een gevoel van onvergetelijkheid heerst.
je thuiskomst was super!
BeantwoordenVerwijderen