Een toevallige slaapplek gevonden nabij Hanlith op de moor. Een van de mooiste plekken, maar misschien ook een van de meest risicovolle voor some troubles. Het was een weggetje waar niemand anders eigenlijk komt dan de schapenherder. 1 minuut nadat ik wegreed van het plekje keek de volgende morgen de schapen herder me dan ook heel verrast aan. Ik had denk ik wel wat geluk.
Deze dag(14-10-2009) begon heel mistig en ben ik snel naar Malham Tarn gereden om vanaf daar naar de Cove te lopen. Erg indrukwekkend hoe zo'n landschap er dan verstild uit ziet. Geen wind en heel aparte weerkaatsing van geluid. Alles is zo goed hoorbaar dat je vanzelf alles heel rustig aan doet en zo min mogelijk geluid probeert te maken. De mist was eigenlijk iets te dicht en creëerde niet echt een goede foto sessie mogelijkheid. Gaaf was hoe een valkenier boven op de limestone pavement stond te kijken of de mist wel minder zou worden. Het belletje aan een van de poten was fantastisch goed hoorbaar. Kort hierna begon een wat miezerachtig mist neer te vallen en ben ik met de auto een stukje gaan touren naar Settle voor een boodschap.
Ik was ondertussen wel toe aan een douche en ben ik naar een camping gegaan. Goh en misschien echt een van de meest bizarre ooit. Je kent wel er bestaan van die mensen die alles verzamelen. Geen collectes item ofzo, maar gewoon alleen maar rommel. Reeds afgedankte en levenloos materiaal. Zo staan naast de toilet block wel 80 wegwerp barbecue bakjes met de kooltjes er nog in ook, een hele stapel van die handige camping uitklapstoelen waarvan de zitting het altijd als eerst begeeft, een flinke stapel van die extra dikke luchtbedden enz. Het aanrechtkeuken waar je je bordje en bestek kunt wassen was vrij en de rest: naast, achter en onder je staat vol met materiaal dat je bij menig iemand ooit nog zult aantreffen.
Verder het veld is dan weer perfect. Gelegen onder de Gordale Scar zo'n beetje. Deze middag had ik nog een gesprek met de eigenaar. De man noemt zich zelf een recyclist. Hij kon er geen geld uit halen maarja het materiaal waar weer ander materiaal in verwerkt is kun je gewoon niet zomaar weggooien toch?! De kooltjes van de barbecues droog ik altijd in de heren toilet als er niemand kampeert. Veel kooltjes is een soort hout achtig materiaal dat ik nog makkelijk kan opbranden in huis. Wat...! Kleding dat mensen soms achterlaten draag ik meestal nog een tijd als ik het pas. Maar hoe komt al deze rommel hier dan? Tja als de camping na een druk weekend weer leeg is staan hier ontzettend veel vuilniszakken. Voor ik ze weg gooi zoek ik ze eerst altijd uit. Blikjes en glas zijn het makkelijkst eruit te sorteren. Tja I'm a recyclist... Met het recyclist syndrome soms?
Ik vond het wel interessant eens meegemaakt te hebben hoe zo'n soort persoon nou leeft en denkt. Lang niet alle van dit soort personen zullen de zelfde werkwijze hanteren natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten